در اینجا قصد داریم دیدگاه های محققین و اندیشمندان علوم رفتاری را در ارتباط با كارآفرینی بیان نماییم :
مك كله لند : كارآفرین كسی است كه یك واحد اقتصادی را سازماندهی نموده و ظرفیت تولید را افزایش میدهد . كارآفرینان نیاز به توفیق بالا دارند و مخاطره پذیر می باشند .
رابرت لمب : نقش تصمیم گیرنده را به كارآفرینان داده و كارآفرینی را نوعی تصمیم گیری اجتماعی می دانست كه توسط نوآوران اقتصادی انجام می شود و كارآفرینان اند كه جوامع را ایجاد كرده و نمادهای اجتماعی و اقتصادی را بوجود می آورند
هوشلیتز : همراه با رشد تولیدات در جوامع سرمایه داری ، كارآفرینان ظهور می كنند و عملكرد آنان عدم قطعیت را به دنبال دارد
هربرتون ایوانز : كارآفرین تعیین نوع كسب و كار و تصمیم گیری درخصوص ماهیت كالا ، خدمات ، اندازه موسسه و مشتری های مدنظر را برعهده دارد و پس از این مرحله مسئولیت برعهده مدیریت است و كارآفرینان باید هوشیارانه عمل نمایند .
ردلیچ : كارآفرین را مدیر ، سرپرست ، هماهنگ كننده ، برنامه ریز ، نوآور و تصمیم گیرنده نهایی می داند .
ژوزف مك گوایر : نقش كارآفرینی را در ارتباط با تنوع فرهنگ ها مختلف می بیند و عوامل زیر را مورد توجه قرار می دهد : عقاید اجتماعی - هنجارها - پاداش رفتارها - آرمان های فردی و ملی - مكاتب دینی - تعلیم و تربیت
پنروز : شناسایی و بهره برداری از فكرهای فرصت طلبانه برای گسترش شركت های كوچك را جنبه ی اصلی كارآفرینی می داند
شالن برگر : كارآفرینی مترادف جسور ، مخاطره جو ، مخاطره پذیر و مجری است و متضاد سازگاری ، محافظه كاری و روزمرگی می باشد
هاری : دودسته فعالیت ویژه كارآفرینان ف وظیفه اول اجرایی و دوم رابط بودن است
كارلند : ویژگی اصلی كارآفرین را رفتار نوآورانه دانسته و كارآفرین از تجارب مدیریت استراتژیك در فعالیت خود استفاده می كند ، كارآفرین شغل به وجود آورده و رفتار خلاقانه دارد .
چل و هاورث : كارآفرینان قابلیت مشاهده و ارزیابی فرصت های تجاری ، گردآوری منابع و دستیابی به مزایای حاصل را دارا می باشند .
هوارد آلدریچ و كاترین زیمر : كارآفرینی یك فرآیند است و كارآفرینان باید بین منابع و ساختار فرصت ارتباط برقرار نمایند
واندرورف و براش : گفته اند كارآفرینی مشتمل بر اشتراك رفتارهای زیر است : ایجاد و تاسیس - مدیریت عمومی و جهت دهی و تخصیص منابع - نوآوری - مخاطره پذیری - نیت و قصد دستیابی به سطوح بالای رشد
نوشته شده در تاریخ چهارشنبه 24 اسفند 1390 | توسط:
محمد خلیفه پور | طبقه بندی:
تئوریها و نظریات كارآفرینی ، |
نظرات()